مدیرعامل اسبق سازمان تأمین اجتماعی:
وزارت بهداشت هیچگاه برنامه پزشك خانواده را اجرا نمی كند
مدیرعامل اسبق سازمان تأمین اجتماعی، ضمن اشاره به اهمیت برنامه پزشک خانواده، اظهار داشت: با اجرای پزشک خانواده درآمد بیمارستان ها کاسته می شود بنابراین وزارت بهداشت این برنامه را اجرا نمی نماید.
به گزارش آرایش عروس به نقل از مهر، رحمت الله حافظی با وجود سابقه مدیریت سازمان تأمین اجتماعی و سازمان بیمه سلامت بعنوان دو سازمان عمده بیمه گر کشور اما بعنوان یک پزشک متخصص تابحال با هیچیک از بیمه ها همکاری نکرده است. او دلیل عدم همکاری با بیمه ها را شرایط نامناسب همکاری می داند که پزشک مجبور است در انتها هر ماه اسناد نسخه های کاغذی را به سازمان های بیمه گر تحویل دهد و چند ماهی هم منتظر دریافت سهم بیمه باشد. در همین خصوص با حافظی گفتگویی انجام شده که در ذیل می آید. -یکی از مسائل مهم در رابطه با سازمان تأمین اجتماعی مطالبات این سازمان از دولت می باشد که از ادوار مختلف وجود داشته است. در دوره مدیریت شما این مطالبات از ۳۵ هزار میلیارد تومان به ۴۳ هزار میلیارد تومان رسید. به نظر شما برای پرداخت این مطالبات و یا پیشگیری از افزایش آنچه باید کرد؟ پرداختی منظم سازمان تأمین اجتماعی به ذی نفعان و ایفای تعهدات این سازمان ارتباط مستقیمی با وصول مطالبات این سازمان از دولت دارد. عدم ایفای تعهدات دولت به این سازمان باعث تأخیر در ایفای تعهدات و یا استقراض تأمین اجتماعی از بانک ها خواهد شد که در دراز مدت قابل انجام نیست. برای رفع این مشکل باید راهکار قانونی مشخصی توسط مجلس شورای اسلامی اتخاذ شود و بخشی از درآمد ثابت یکی از حوزه های اقتصادی کشور مثل منطقه مکران به سازمان تأمین اجتماعی واگذار و این منابع به صورت هر سه ماه یک مرتبه پرداخت گردد. چونکه تعهدات سازمان تأمین اجتماعی به جامعه زیر پوشش مستمر است و تأخیر در پرداخت مطالبات سازمان تأمین اجتماعی هم نباید به وجود آید. امروز این مطالبات به ۳۵۰ هزار میلیارد تومان رسیده است که اساسا رقم بزرگی است و باید برای رفع این مساله تمهیدات اساسی اتخاذ شود. -شما ۵۳۵ روز در تأمین اجتماعی مدیریت کردید. آغاز به کار شما و همینطور آخر فعالیت شما در این سازمان همراه به مباحثی درباره نحوه مدیریت این سازمان است. دیدگاه های مختلفی درباره نحوه مدیریت این سازمان و تعامل با شرکای اجتماعی و تشکل ها وجود دارد. نظر شما در اینباره چیست؟ اساسا فصل الخطاب قانون است و باید قانون در این حوزه مبنای کار باشد و همینطور در صورت نیاز می توانیم برای اصلاح قانون از مسیر مشخص شده اقدام نماییم. مبحث دیگر این است که نمایندگان شرکای اجتماعی و دولت زیاده خواهی را کنار بگذارند و منافع کلان جامعه زیر پوشش را در اولویت قرار دهند. اگر هر یک از اضلاع سه گانه تأمین اجتماعی حقوق و تعهدات خویش را به خوبی مورد توجه قرار دهند، مشکلی در اداره این سازمان به وجود نخواهد آمد. دولت نباید به این مجموعه بعنوان حیاط خلوت یا طعمه نگاه کند و نمایندگان کارگران و کارفرمایان هم منافع عموم را در نظر بگیرند و به دنبال مناسبات پشت پرده نروند. اگر این مسائل مورد توجه قرار گیرد، در قالب قانون فعلی هم اصل سه جانبه گرایی و مشارکت شرکای اجتماعی در اداره سازمان قابل تحقق است. در هیأت امنای فعلی تعداد کرسی های دولت بیشتر است اما اگر پایبندی به قانون و توجه به منافع کلان جامعه مورد توجه باشد، مشکلی وجود ندارد و خروجی نهایی به نفع مالکین سازمان که کارگران هستند، خواهد بود. -درباره اصلاح قانون و تغییر هیأت امنای فعلی به شورایعالی تأمین اجتماعی چه دیدگاهی دارید؟ اگر وارد این فضا شوند و به دنبال اصلاح قانون در مجلس بروند، در نهایت خروجی کار شرایط را از وضعیت فعلی بدتر خواهد نمود. بعید می دانم که در صورت رأی گیری این موضوعات در مجلس وضعیت از شرایط فعلی بهتر شود به همین خاطر پیشنهاد من این است که گروههای سه گانه در قالب صیانت از اموال بیمه شدگان گام بردارند تا هدف نهایی حاصل شود. دستکاری قوانین چیزی را تغییر نخواهد داد. تجربه شورای شهر هم همین را نشان داده است. بیشتر از ۱۰۰ سال پیش انجمن شهر بوجود آمده است. اختیارات انجمن شهر ۱۰۰ سال قبل را با اختیارات فعلی شورای شهر اگر مقایسه کنید، می بینید که در اصلاح قوانین همواره اختیارات شورا تعدیل شده است و اگر امروز هم قانون فعلی شورای شهر به مجلس برود، از شرایط فعلی هم ضعیف تر خواهد شد. تجربه نشان داده است که تعامل در قالب قانون فعلی بهتر و سودمندتر از تغییر قانون خواهد بود. -در سازمان تأمین اجتماعی طرح حذف دفترچه ها در دستور کار است و درنهایت نسخه الکترونیک جایگزین دفترچه های کاغذی می شود. هدف نهایی این است که پزشکان در سامانه مربوطه نسخه نویسی کنند و این سامانه در داروخانه ها و مراکز پاراکلینیک در دسترس خواهد بود. شما در دوران فعالیت خود پزشک امین را راه اندازی کردید و در استان گیلان هم این مورد پایلوت شد. درباره تجربه خودتان توضیح دهید و بفرمائید که امروز برای پیشبرد طرح نسخه الکترونیک چه باید کرد؟ وقتی برای این گونه موضوعات برنامه ریزی می نماییم باید از دیدگاه های صفر و صدی فاصله بگیریم و با پرهیز از تصمیم های خارج از دسترس برای رسیدن به هدف و نقطه ایده آل تلاش نماییم و برنامه مقطعی و مرحله بندی شده داشته باشیم تا بتوانیم برنامه را محقق نماییم. انجام یکباره کار و رسیدن به هدف نهایی در یک مرحله امکان دارد باعث ایجاد هزینه غیرقابل تحمل شود و یا زمان اجرای برنامه را طولانی کند و با تغییرات مدیریتی هدف اصلی برنامه مغفول بماند. در زمان مدیریت من کارت ملی هوشمند هنوز صادر نشده بود و اعتقاد من این بود که بیمه شدگان برای رفتن به پزشک نیازی به دفترچه نداشته باشند و با همان کارت ملی قدیمی هم بتوانند از خدمات استفاده کنند. ما در شروع کار زیرساخت سخت افزاری و نرم افزاری سازمان را تقویت کردیم تا اطلاعات تمامی بیمه شدگان و پرونده سلامت آنان در این سامانه قابل ذخیره سازی باشد. کارت ملی را بعنوان سند اثبات هویت افراد پذیرفتیم. قرار بود که پزشک نسخه بیمار را در نرم افزار مربوطه وارد کند و داروخانه هم به این نرم افزار دسترسی داشته باشد و بتواند داروی بیمار را به او تحویل دهد. لازمه اجرای این برنامه تهیه سخت افزارهای لازم بود که قابلیت این کار را داشته باشد که برای این کار برنامه ریزی شد و مکان مناسبی در سازمان که در ادوار گذشته محل استقرار سامانه های ماشینی بوده است، را استفاده کردیم و برآورد قیمت صورت گرفت و ۴ میلیارد تومان برای خرید سرورهای مورد نیاز هزینه شد و در ایام آخر فعالیت من در تأمین اجتماعی این سرورها وارد کشور شده بود. ما در آن زمان سالیانه ۸ میلیارد تومان برای دفترچه های کاغذی هزینه می کردیم که اساسا هم اکنون هزینه بیشتری پرداخت می شود. البته مزایای فراوان الکترونیکی شدن نسخه نویسی خیلی بیشتر از صرفه جویی در هزینه دفترچه است و مدیریت خدمات درمانی با استفاده از این سامانه قابل انجام است و نظارت و کنترل هزینه ها بهتر انجام می شود. برنامه فعلی جهت استفاده از نسخه الکترونیک از منظر هزینه و همینطور مدیریت عملیاتی که در سازمان انجام می شود کار پسندیده ای است و امیدوارم مدیران سازمان تأمین اجتماعی در انجام آن موفق باشند. درباره پزشک امین، من در دوران وزارت بهداشت شرایط پزشک خانواده را رصد می کردم. در آن زمان در وزارت بهداشت پزشک خانواده در ۳ استان درحال اجرا بود و فقط ۶۰ پزشک همکاری داشتند. وقتی که کارم را در سازمان تأمین اجتماعی شروع کردم، برای تحقق پزشک خانواده در این سازمان تلاش کردم. ما ۱۱ ماه برای تهیه دستورالعمل پزشک امین زمان گذاشتیم و با کار کارشناسی بسیار قوی برنامه عملیاتی بسیار خوبی با هدف بهبود خدمات و کسب رضایت مردم و پزشکان و در عین حال حفظ منافع سازمان تهیه کردیم. ما تسهیلات مؤثری را برای پزشکان و بیمه شدگان ایجاد کردیم تا بیماران در راه پزشک امین از خدمات درمانی استفاده کنند. در زمان شروع این طرح در استان گیلان با مسؤلان استانی همکاری و رایزنی لازم صورت گرفت و با تسهیلاتی که برای پزشکان بوجود آمده بود ۴۵۰ پزشک برای همکاری با طرح پزشک امین ثبت نام کردند. در مقایسه با ۶۰ نفری که در ۳ استان پایلوت پزشک خانواده وزارت بهداشت ثبت نام کرده بودند، موفقیت بسیار خوبی به دست آمد و همه شرایط برای اجرای موفق این برنامه در استان گیلان و گسترش سریع آن در کل کشور فراهم بود. بنابراین وزیر بهداشت در آن زمان احساس خطر کرد و در نهایت با فشار ایشان امکان همکاری من در سازمان تأمین اجتماعی سلب شد. پس از آخر همکاری من با سازمان تأمین اجتماعی دستورالعملی که برای برنامه پزشک امین تهیه کرده بودیم را با تغییرات بسیار جزئی با عنوان دستورالعمل ۰۲ پزشک خانواده در وزارت بهداشت تلاش کردند که اجرا کنند اما باز هم موفق نشدند. دلیل آن از نظر من این است که در بخش های مختلف نظام درمان کشور با استقرار پزشک خانواده تعارض منافع وجود دارد. حدود ۲۰ سال است که بحث پزشک خانواده در وزارت بهداشت مطرح است و پیگیری می شود. من معتقدم که با ساختار فعلی تا ۲۰ سال آینده هم پزشک خانواده مستقر نخواهد شد. با اجرای پزشک خانواده ورودی بیمارستان ها کاهش خواهد یافت و درآمد بیمارستان ها کاسته می شود بنابراین وزارت بهداشت این کار را نخواهد کرد. برعکس بیمه ها می توانند در این کار موفق شوند چون که با این برنامه هزینه بیمه ها کاسته می شود. تعارض منافع تنها در ارتباط با اشخاص نیست و افراد در جایگاه حقوقی هم امکان دارد گرفتار تعارض منافع شوند. وقتی بیمارستان ها با اجرای پزشک خانواده خلوت شوند، درآمد آنها هم کاهش خواهد یافت پس اجرای این امر با منافع شبکه های بهداشت تعارض دارد و طبیعی است که وزارت بهداشت انگیزه ای برای اجرای این گونه برنامه ها نداشته باشد اما در بیمه ها برعکس است و پزشک خانواده سبب صرفه جویی در هزینه های آنان خواهد شد پس طبیعتاً از اجرای این برنامه استقبال می کنند و با تمام ظرفیت به دنبال این کار خواهند رفت. اگر ساختار وزارت بهداشت به صورت فعلی باشد، هیچگاه نمی تواند پزشک خانواده را اجرا نماید و پزشک خانواده باید به بیمه ها محول شود. راه دیگر ایجاد تغییر در وزارت بهداشت است و بیمارستان ها از حالت خودگردان بیرون بروند. -از حدود یک سال قبل مطالعات و برنامه ریزی هایی برای ایجاد بستر نسخه الکترونیک در سازمان تأمین اجتماعی شروع شده و طی ماههای اخیر با سرعت بیشتری سامانه مربوطه در اختیار جامعه پزشکی و مراکز درمانی طرف قرارداد قرار گرفته است. اخیراً هم امکان اتصال سامانه های الکترونیکی بیمارستان ها و درمانگاه های دولتی و خصوصی به سامانه نسخه الکترونیک تأمین اجتماعی فراهم گشته است. درباره نسخه الکترونیک که هم اکنون در سازمان تأمین اجتماعی در دست اقدام است، با عنایت به تجربیات شما در سازمان تأمین اجتماعی و راه اندازی رایتل در آن زمان که در رابطه با خدمات الکترونیکی است، شرایط فعلی سازمان تأمین اجتماعی را چطور ارزیابی می کنید؟ تفاوت این کار با پزشک امین این است که پزشک امین تهدیدی برای وزارت بهداشت بود و آن عملیات را در سطح ملی قابل انجام نبود. شروع آن برنامه در یک استان معقول و منطقی بود و باید به تدریج در استان های مختلف این برنامه را توسعه می دادیم. برنامه پزشک امین ماهیتاً برای وزارت بهداشت تهدید بود. اما برنامه نسخه الکترونیک فعلی تهدیدی برای وزارت بهداشت نیست و وقتی زیرساخت نسخه الکترونیک توسط سازمان تأمین اجتماعی ایجاد شود، در آن طرف در جامعه پزشکی و دولت و بخش خصوصی استقبال می کنند چون مزایایی را در آن بوجود آورده اید. اینکه ۹۵ درصد هزینه پزشک را در همان روز پرداخت کنید اساسا پزشکان استقبال می کنند و اگر زیر ساختهای سخت افزاری و نرم افزاری آن آماده باشد، میتوان آنرا در سطح ملی اجرا کرد اما در اجرا باید احتیاط کرد و راه های موازی را نباید ببندید تا گرفتار بن بست نشوید. نکته ای را می خواهم اشاره کنم و این است که من با هیچ بیمه ای قرارداد ندارم. زمانی که کارم را شروع کردم، برای من دوستان از بیمه نیروهای مسلح فرم مهر شده ای فرستادند که فقط باید آنرا امضا می کردم و طرف قرارداد بیمه نیروهای مسلح می شدم ولی نپذیرفتم. در سازمان بیمه خدمات درمانی هم که مدیرعامل شدم، همکاران آنجا می گفتند شما که مدیرعامل این سازمان هستید زشت است که قرارداد نداشته باشید. گفتم وقتی قرارداد می بندم که شأن پزشک را حفظ کنید و در تأمین اجتماعی هم همین مبحث را گفتم. در آن زمان به این صورت بود که پزشک طرف قرارداد مجبور بود در آخر هر ماه اوراق نسخه ها را در دست بگیرد و به بیمه رجوع کند و یک ساعت در صف بایستد و این اسناد را تحویل دهد. من در سازمان بیمه خدمات درمانی و هم در تأمین اجتماعی گفتم که هر وقت شما این بساط را جمع کنید من هم قرارداد می بندم. پزشک وظیفه دارد که به بیمار خدمت کند نه اینکه در صف اسناد پزشکی بیمه بایستد. تأکیدم این بود که هر وقت پزشکی که در مطب بیمار را ویزیت می کند، در آخر هر ماه سهم بیمه را به حساب او واریز کنید؛ در آن شرایط من قرارداد خواهم بست. تعمدا این مورد را در این دو سازمان بیمه گر که مسئولیت داشتم به همکاران می گفتم تا آنها بدانند که باید شأن جامعه پزشکی را حفظ کنند و نباید بیمه ها با پزشکان چنین کاری انجام دهند. هم اکنون که این زیرساختها فراهم گشته است، طبعاً دیگر بهانه ای وجود ندارد و خوشحالم که چنین سازوکاری بوجود آمده است. من امضای الکترونیک دارم و فکر می کنم که در این فضا می توانم با تأمین اجتماعی همکاری کنم چون شأن من حفظ می شود البته منظور من نوعی است. اگر در این شرایط همکاری نکنم بیمه شده تأمین اجتماعی صدمه می بیند و باید هزینه اضافه ای که قابل پیشگیری است را پرداخت کند. شاید اگر هم اکنون نیایم به شکلی کم لطفی باشد و من اساسا چنین کاری نخواهم نکرد. البته این سامانه برای پزشکان غیرطرف قرارداد هم امکان نسخه نویسی را فراهم نموده است تا بیمار بتواند دارو و یا سایر خدمات پاراکلینیکی را با استفاده از پوشش بیمه ای دریافت کند. وقتی که شرایط پرداخت مناسب و بموقع فراهم گشته است دلیلی برای قرارداد نبستن نیست. تفاوتی برای پزشک وجود ندارد که نقدینگی را در انتها روز دریافت کند یا آخر ماه و این مورد مهمی نیست بلکه مساله اصلی حفظ شأن پزشک و ایفای بموقع تعهدات است. -شما تا کنون در سامانه نسخه الکترونیک ثبت نام نکرده اید؟ خیر ثبت نام نکرده ام اما اگر شرایطی که توضیح دادید فراهم باشد، حتما ثبت نام می کنم و دلیلی برای ثبت نام نکردن وجود ندارد و سرگردانی بیمه شده در این شرایط درست نیست. -گسترش خدمات غیرحضوری یکی دیگر از برنامه های فعلی سازمان تأمین اجتماعی است که با جدیت در حال پیگیری است. برپایه برنامه در دست اقدام سازمان ۳۰ خدمت غیرحضوری به جامعه زیر پوشش عرضه می شود و با این کار حدود ۷۰ درصد مراجعات مردم به شعب و کارگزاری ها منتفی خواهد شد. با عنایت به تجربیات قبلی خود در تأمین اجتماعی شما این کار را چطور ارزیابی می کنید؟ رفتن به سمت شهر هوشمند مسیری یک طرفه است و باید همه به این سمت حرکت کنند. پاسپورت از مهم ترین اسناد هویتی مردم است که امروز توسط بخش خصوصی صادر می شود. ازاین رو تمامی کارهای اداری قابل برون سپاری و غیرحضوری شدن است. این مسائل امروز بدیهی است و نباید مردم برای این مسائل در سطح شهر تردد کنند و دیتا باید جابجا شود. من در زمان مدیریت بر تأمین اجتماعی برای پیشبرد برنامه شرکت رایتل و واگذاری سیمکارت های نسل سوم با مسائل مختلفی روبه رو بودم. در آن زمان شرکت رایتل زیر مجموعه شرکت شمص تأمین، تأمین تلکام و شستا بود و رایتل انحصار دو ساله نسل سوم سیم کارتها را داشت که در اواخر این فرصت قرار داشتیم. مدیرعامل شستا با شخص وزیر ارتباط داشت و از تأمین اجتماعی تبعیت نمی کرد. من با وزیر صحبت کردم و گفتم که اگر شستا را شما اداره می کنید، به من بگویید و من پاسخگوی مجامع نخواهم بود. مبحث دیگر این بود که آیا در کشور نسل سوم تلفن همراه باید وجود داشته باشد یا خیر. وزیر چند روز بعد مسئولیت رایتل را به من محول کرد و اظهار داشت که سیمکارت نسل سوم هم مورد نیاز است و باید واگذار شود. همینطور در آن زمان وزیر حکم عضویت در هیأت مدیره شستا را برای من صادر کردند و من بعنوان رئیس هیأت مدیره شستا انتخاب شدم. در آن زمان مباحثی درباره واگذاری رایتل و فروش این شرکت مطرح بود که من مخالفت کردم و در نهایت گفتم اگر بنا بر فروش این شرکت باشد ابتدا باید سیم کارتهای نسل سوم واگذار شود و فعالیت این شرکت شروع شود و بعد درباره فروش آن تصمیم گیری خواهد شد. با اقدامات صورت گرفته در نهایت رایتل آغاز به کار کرد و نخستین سیمکارت آنرا هم به پدر یکی از شهدای ارتش تقدیم کردیم. -شما در زمان مدیریت بر سازمان تأمین اجتماعی درباره سازمان های غیررسمی که در درون این مجموعه و بین کارکنان وجود دارد صحبت می کردید. این سازمانها می توانند در پیشبرد برنامه ها و موفقیت سازمان نقش مثبت و یا منفی داشته باشند. شما در آن زمان چطور با این سازمان های غیررسمی تعامل داشتید که کمک کننده مدیریت باشند و مانع نباشند؟ تعارض های درون سازمانی و برون سازمانی از مسائلی است که در سازمان تأمین اجتماعی همواره وجود دارد و مبحث مهمی است. رسانه ها، تشکل های بازنشستگان، کارگران و کارفرمایان و سایر اقشار ذی نفعان امکان دارد که در راه پیشبرد برنامه ها چالش ایجاد کنند و یا کمک کننده سازمان باشند. من از راه گفتگو و تعامل سازنده با خیلی از این مجموعه ها همکاری کردم و تاکید من هم افزایی در جهت حفظ منافع سازمان و ارتقا خدمات به جامعه زیر پوشش است. اگر نظرات و ایده های سازمان های غیررسمی در جهت توسعه خدمات سازمان است باید از آن استقبال نماییم. -یکی از علل برکناری شما مقاومت شما در مقابل برخی معافیت های بیمه ای و بیمه های حمایتی بوده است. شما درباره این گونه بیمه ها چه دیدگاهی دارید؟ تأمین اجتماعی یک سازمان بیمه ای است و وظیفه امور حمایتی را برعهده ندارد. سازمان بیمه گر ضوابط و قواعد خاص خویش را دارد که باید بر طبق این ضوابط و محاسبات اکچوئری فعالیت کند. سازمان های حمایتی مثل کمیته امداد حضرت امام (ره) و بهزیستی امور حمایتی را برعهده دارند. تأمین اجتماعی سازمان حمایتی نیست و اگر باری بر دوش آن گذاشته شود باید هزینه آن هم محاسبه و پرداخت گردد. محور اصلی حذف من از تأمین اجتماعی پزشک امین و فشار وزیر وقت بود که اگر پزشک امین به نتیجه می رسید عدم موفقیت وزارت بهداشت در پزشک خانواده مشخص می شد. موضوعات دیگری که در آن زمان در رسانه ها عنوان شد برای انحراف افکار عمومی بود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب