مطالعات نشان می دهد؛
استرس در دوران حاملگی ممكنست به مغز نوزاد متولد شده لطمه برساند
آرایش عروس: کرمان بر طبق مطالعه جدیدی که روز دوشنبه در مجله پزشکی JAMA Open Network انتشار یافت، استرسی که یک زن در دوران حاملگی احساس می کند، می تواند بر روی رشد مغز کودک متولد شده تاثیر بگذارد.
به گزارش آرایش عروس به نقل از ایسنا و به نقل از سی ان ان، جنین مادران حامله با سطح اضطراب بالاتر، احیانا ارتباط ضعیف تری بین دو ناحیه مغز درگیر در عملکردهای اجرائی و شناختی بالاتر و ارتباط قوی تر بین قسمت های مغز متصل به کنترل های عاطفی و رفتاری دارند.
این تحقیق و سایر تحقیقات اخیر تاثیر مستقیم فشار روانی مادر بر رشد آینده نوزاد را نشان میدهد.
"کاترین لیمپروپولوس" نویسنده این مطالعه و مدیر موسسه توسعه مغز در Children National در واشنگتن می گوید: بنظر می رسد سطح سمی اضطراب تاثیر مستقیمی بر نحوه مجسمه سازی و سازماندهی مغز جنین دارد.
لیمپروپولوس اظهار داشت: آنچه مادر حامله تجربه می کند، نوزاد متولد نشده نیز تجربه می کند.
امروز با استرس های مزمن زندگی می نماییم که این استرس ها موجب می شود غده هیپوفیز و غده فوق کلیه با هورمون های "مبارزه یا گریز" بدن را غرقاب کند که این مواد شیمایی شامل هورمون استرس کورتیزول توانایی عبور از سد جفت بین مادر و نوزاد را دارند.
لیمپروپولوس اظهار داشت: ارتباط بین استرس و رشد مغز جنین خصوصاً برای بانوانی که در ضمن همه گیری کرونا حامله هستند، نگران کننده است برای اینکه تحقیقات قبلی ما نشان داده استرس برای زنان حامله در دوران کووید 19 دو و حتی سه برابر شده است.
وی اظهار داشت: مطالعات انتشار یافته دیگری نیز وجود دارد که گزارش می کنند زنان حامله میزان استرس بسیار بالایی را در طول بیماری همه گیری کرونا از خود به معرض نمایش گذاشته اند.
مدیر موسسه توسعه مغز در Children National در واشنگتن اضافه کرد: در اینجا پیام مهم ماندن در خانه برای زنان حامله وجود دارد. واقعا مهمست که ما به زنان حامله هشدار دهیم که استرس زیاد ممکنست در رشد کودکان آنها تاثیر داشته باشد بنا بر این است که ما آنها را به سمت منابعی هدایت می نماییم که بتواند به آنها کمک نماید تا استرس خودرا در این بیماری همه گیری و پس از آن مدیریت کنند.
تحقیقات قبلی، استرس، اضطراب و افسردگی مادران حامله را با مشکلات اجتماعی، عاطفی و رفتاری فرزندان آنها در سنین بعدی مرتبط دانسته است.
مطالعات بالینی نقایص عصبی رفتاری مانند اختلا در هماهنگی حرکتی، واکنش های احساسی بالاتر و تاخیرهای زبانی را در کودکان متولد شده از مادران استرس دار را نشان داده است.
لیمپروپولوس مطالعه ای را در اوایل سال جاری میلادی منتشر نمود که نشان داد میزان بالای استرس در دوران بارداری، بیوشیمی مغز کودک و رشد هیپوکامپ را مختل می کند که بر روی یادگیری و احساست کودکان موثر خواهد بود.
استرس همین طور با زایمان زودرس ارتباط دارد. بر طبق تحقیقی که در ماه ژوئیه انتشار یافته است، بانوانی که در ضمن ماه ها و حتی سال ها پیش از حاملگی احساس خستگی و عدم توانایی در زندگی را داشتند، حاملگی کوتاه تری نسبت به سایر زنان داشته اند.
نویسند ارشد این تحقیق، دانکل اسکتر استاد برجسته روانشناسی و روانپزشکی که سالها دراین زمینه تحقیق کرده و در آزمایشگاه های پروسه استرس و حاملگی در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس مشغول به فعالیت است می گوید: هر روز رحم برای رشد جنین مهمست.
دانکل اسکتر می گوید: نوزادان نارس در هنگام تولد و حتی دیرتر، در معرض خطر عوارض جانبی بیشتری نسبت به نوزادانی هستند که دیرتر متولد می شوند که همچون آنها می توان به ناتوانی در رشد و مشکلات جسمی آنها اشاره نمود.
مطالعات دیگر نشان میدهد که استرس مادر حتی پیش از حاملگی می تواند طول تلومرهای کودک (ساختارهای ترکیبی DNA که در نوک کروموزوم های ما که مسئول حفاظت از سلول های ما در هنگام پیری است) را کم کند که اگر این تلومرها کوتاه شوند خطر بیشتر بیماریهای قلبی، سرطانی و مرگ های زودرس را به همراه خواهد داشت.
منبع: آرایش عروس
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب