یادداشت؛
۶ رفتار غلط در مواجهه با ویروس كرونا
به گزارش آرایش عروس رئیس موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی، به ۶ رفتار غلط در مواجه با ویروس كرونا اشاره نمود.
به گزارش آرایش عروس به نقل از مهر، روزبه كردونی، در یادداشتی عنوان داشته است: در مواجه با كرونا مدلهای همیشگی مواجهه با بحران ها و مسائل از جانب كارگزاران حكومتی، مردم، روشنفكران و فعالین سیاسی و اصرار بر تدوام رفتارهای مبتنی بر جامعه شناسی خودمانی، هیچ كمكی به كنترل و مهار كرونا نخواهد كرد. برای نمونه تداوم شش رفتار ذیل جز تشدید آثار منفی كرونا و بردن ما به تركستان اثری نخواهند داشت: ۱- تصمیمات متضاد: كارگزاران حكومتی تصمیمات متناقض بگیرند (مانند تعطیلی تمام برنامه های نورزی و منع سفر از یك طرف و تخصیص سهمیه بنزین برای سفرهای نوروزی از سوی دیگر) ۲- بی ثباتی در تصمیم گیری ها: كارگزاران حكومتی تصمیمات خویش را دائم تغییر دهند و یا هر كدام تحلیل متفاوتی پیرامون كرونا عرضه كنند و مردم را سرگشته و حیران كنند. ۳- آشكار كردن اختلافات در جلوی پرده: كارگزاران حكومتی مسائل خویش را از راه نامه نگاری های علنی با یكدیگر بیان (و نه حل) كنند و مردم را نگران تر كنند. ۴- خوداجتهادی مردم: مردم كرونا را جدی نگیرند و با رویكرد همه چیزدانی و خوداجتهادی ضمن بی توجهی به سفارش های كارشناسان، خود تعیین كننده رفتار خود باشند. مثل هجوم امروز عده ای به مقصد شمال. ۵- انباشت پرسش های بی جواب: روشنفكران با تبعیت از تعریف ادوارد سعید از روشنفكر در مواجه با كرونا فقط به طرح پرسش های مشكل آفرین و پیچیده، نقد حكومت و تجویزهای خودبینانه بسنده كنند و به جای حل مشكل بر آن اضافه كنند. ۶- تسویه سیاسی با بیماری: كنشگران سیاسی كرونا را فرصتی مناسب برای تسویه حساب سیاسی و بازسازی اعتبار اجتماعی خود تلقی كنند و توجهی به وضعیت ملتهب جامعه نكنند. باید بدانیم اپیدمی كرونا مسأله ای منحصر به فرد و ناشناخته با پایانی غیر معین است. هم اكنون برای مقابله با آن هیچ تجویزی مطلقی وجود ندارد اما مشخص است كه باید بر آن متمركز شویم، تغییر رفتار بدهیم و رفتارهای مبتنی بر جامعه شناسی خودمانی (از جنس شش مورد بالا) را كنار بگذاریم. از طرفی مشخص است كه كرونا مسئله همه ماست، مسأله ای كه تابحال با مشابه آن مواجه نبوده ایم. كرونا در ادبیات سیاست گذاری از همان جنس مسائلی است كه هورن آنرا آشفتگی ذهنی (social mass) آكوف آنرا واقعیت بدون ساختار (unstructured reality) و هورست ریتل و ملوین وبر آنرا بدخیم (wicked)خوانده اند. این نوع مسائل فرمولاسیون مشخص و نقطه پایانی ندارند و مدام در حال تغییر و تحول هستند. در مواجه با كرونا نمی توان با فرافكنی، مقصر دانستن دیگران، گله، انتقاد، شكایت و خود قربانی بینی مواجه گردید. كرونا مسأله ای جدید است و در مواجه با آن هیچ راهی نداریم جز اینكه رفتارهای كلیشه ای خویش را تغییر دهیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب