به گزارش آرایش عروس به نقل از مهر، دكتر سعید صادقیه اهری، نوشت: باز هم تصادف اتوبوس دختران فرزانه هرمزگانی عازم اردوگاه شهید دستغیب ، درد كهنه فقدان زیر ساخت ریلی و ایمن برای حمل و نقل را برای ما تازه كرد. متاسفانه امروزه كشته و زخمی شدن دانش آموزان و دانشجویان راهی اردو ، دیگر جزئی از خبرهای هر از چند گاه ما شده است .انتظار عمومی در مورد حوادث این چنینی در كنار همدلی از طرف مسئولین ، كسب تجربه و تدبیر امور برای كاهش این موارد است. به نوعی باید شرایطی را فراهم كرد كه حمل و نقل مسافری از حمل و نقل سواری و اتوبوسی كه به عوامل بسیار انسانی و خودرویی و محیطی مانند ایمنی ماشبن و سلامت و مهارت راننده و جاده ایمن و...، وابسته و در عمل غیر ایمن است به حمل ونقل ایمن ریلی شیفت پیدا كند. وزیر راه ومسئولین استانی برای نشان دادن تعهد كاری خود در كنار حضور سر صحنه مرگ و معلولیت شهروندان، برنامه ها و اعتبارات استانی اختصاص داده شده برای ایجاد خط اهن ایمن به مردم استان را ارائه دهند. اساسا به نظر می رسد هنوز تفكر حاكم در كشور به گسترش حمل و نقل ایمن ریلی باور قلبی پیدا نكرده است. به عنوان مثال برای من كه شهروند استان اردبیل هستم، همان شهری كه سالانه میلیون ها مسافر و توریست را می پذیرد، راكدترین پروژه استانی خط آهن در حال احداث اردبیل - میانه است كه سال ها است در بین مسئولین دست به دست می شود و اساسا خبری از پروژه خط آهن اردبیل - تبریز به عنوان دو مركز استان نیست.مسئولین باید برنامه هایی اجرایی برای كاهش مر گ های جاده ای داشته باشند در كشور های دیگر بر روی تك تك مرگ ها و معلولیت ها كار علمی كرده و برای كاهش ان برنامه ریزی می كنند . به عنوان مثال شرح خاطره ای از كشور سوئد كه یكی از كمترین مرگ های جاده ای را دارد خالی از فایده نیست. در آن سفر كوتاه وقتی راننده تاكسی شخصا كمربند ایمنی كودكان ما را در صندلی عقب ماشین چك و بعد از اطمینان و تاكید بر استفاده درست از آن حركت كرد، متوجه شدم كه كاهش مرگ های جاده ای بصورت اتفاقی و بدون برنامه ممكن نیست. حال با چه تدابیری آنها توانسته اند مشاركت رانندگان تاكسی برای كاهش مرگ و میر شهروندان را جلب و چه سهمی را برای انان در این كار عظیم قائل شده اند قصه دیگری است كه در حوصله این نوشتار نیست. حال ببینیم ما برای حفظ جان كودكان مان در جاده های شهری و روستایی و خیابان های شهر چه برنامه هایی داریم.چند روز دیگر مدارس كشور بازگشایی می شود و هزازان كودك و جوان را سرویس های مدارس بدون هیچگونه پرتكل ایمنی جابحا خواهند كرد. فی المثل هفت هشت نفر دانش آموز در یك خودروی غیر ایمن مانند پراید و...، در خیابان ها و اتوبان هایی كه خطرناك تر از جاده های اصلی هستند جابجا خواهند شد. هنوز هم كه هنوزه در بسیاری از اتوبوس و مینی بوسهای سرویسهای مدارس و دانشگاه ها خبری از كمربند ایمنی نیست و این درحالی است كه در بسیاری از كشورهای دنیا علاوه بر تضمین ایمنی سرویس مدارس و رعایت ظرفیت دقیق خودرو ، در اطراف مدارس مناطق بدون ترافیك (no-traffic zone)را اعلام و از تردد هر گونه خودرویی جلوگیری می كنند. لذا به عنوان یك شهروند داغدار دختران هرمزگانی از وزیر جدید اموزش و پرورش تقاضای دارم تا شروع سال تحصیلی جدید تا اطلاع ثانوی برنامه های اردویی را به حال تعویق انداخته و دستور العمل های ایمنی مناسبی را برای سرویس مدارس و سفرهای دانش اموزان در سفر های داخل و بین شهری تهیه و به اطلاع عمومی برسانند تا با همراهی سایر شهروندان و والدین به صورت كشوری اعمال گردد.