به گزارش آرایش عروس به نقل از مهر، دكتر مهدی نصیبی در آستانه برگزاری دوازدهمین كنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشكان عمومی ایران در ارتباط با اینكه آیا حفظ سلامت دهان برای تمام زندگی ممكن است، اظهارداشت: دهان مانند سایر اندام های بدن می تواند و باید برای تمام طول زندگی سالم بماند. بیماری های دهان در واقع یا محصول بی سوادی در مورد سلامت و یا غفلت از نیازهای زندگی سالم اتفاق می افتد و ارتباط مستقیم با شیوه زندگی، به خصوص نوع تغذیه افراد دارد.
وی در مورد شایعترین بیماری دهان، اظهار داشت: گفته شده است كه بعد از سرماخوردگی رایج، شایع ترین بیماری نوع بشر پوسیدگی دندان است اما تجربیات موفق برخی از جوامع پیشرفته نشان داده است كه بیماری های دهان و به خصوص پوسیدگی دندان اگر در میان تمامی اقشار جامعه هم قابل پیشگیری نباشد، در میان اقشاری كه از سواد سلامت كافی برخوردار باشند، صد در صد قابل پیشگیری است.
متخصص سلامت دهان و دندانپزشكی اجتماعی ادامه داد: یافته های علمی نشان داده است كه دولت ها به جای صرف هزینه های سنگین برای درمان بیماری های گسترده دهان در جامعه، كه عملا در ثروتمندترین كشور ها هم غیر ممكن است، بودجه عمومی سلامت را باید صرف آموزش سلامت و افزایش سواد سلامت در جامعه كنند. كشورهایی كه از این الگو تبعیت كرده اند از بالاترین سطح سلامت دهان برخوردار شده اند.
وی در مورد پوسیدگی دندان عنوان كرد: پوسیدگی دندان به عنوان شایع ترین بیماری دهان، محصول مستقیم مصرف نامناسب مواد قندی چه بصورت خالص و یا افزوده شده به سایر مواد غذائی است. مكانیسم شروع پوسیدگی به این صورت است كه، میكروب های محلی موجود در دهان مواد قندی در دسترس را هضم و تبدیل به اسید می كند و سپس بسته به شدت اسیدی شدن محیط دندان ها، بافت سخت مینای دندان تحت تاثیر اسید حل شده و منفذی به عاج دندان باز می گردد.
نصیبی اظهار داشت: چون عاج دندان در مقابل اسید هیچ مقاومتی ندارد، حفره ای بشكل غار زیر لایه مینا در درون عاج شكل می گیرد كه محل تجمع خوبی برای میكروب بیشتر است. به این طریق پوسیدگی عمیقتر می شود، تا عروق و اعصاب قسمت مغزی دندان را در گیر كند در این زمان برخلاف برخی از بافت های بدن، بافت دندان دیگر قابل بازسازی و التیام نبوده و برای بقیه عمر معلول خواهد ماند.
وی با اشاره به اینكه هر چند با استفاده از علم و هنر دندانپزشكی این معلولیت ها تا حدودی قابل ترمیم است، ولی هیچ وقت به سلامت اولیه خود بر نمی گردد، اضافه كرد: هر چه ترمیم دندان گسترده تر باشد، احتمال پوسیدگی مجدد آن افزونتر می گردد. طبیعت گسترش یابندگی پوسیدگی دندان هم نتیجه این پوسیدگ های تكراری است.
متخصص سلامت دهان و دندانپزشكی اجتماعی در پاسخ به اینكه چگونه می توان از پوسیدگی دندان جلوگیری كرد، اظهار داشت: بهترین راه برای پیشگیری از پوسیدگی كاهش میزان و دفعات مصرف مواد قندی، یا مواد غذایی حاوی شكر است به این منظور لازم است برای چند روز لیستی از مواد غذائی فرد تهیه و مورد بررسی قرار گیرد. با عنایت به اینكه به دلایل تغذیه ای، اقتصادی و اجتماعی حذف كامل شكر از زنجیره غذائی مردم امكانپذیر نیست، بنابراین مصرف آن باید با احتیاط، بعد آموزش های مورد نیاز و صد البته رعایت بهداشت فردی مانند مسواك زدن مستمر و استفاده از سایر اقلام بهداشتی باشد. بدترین نوع تغذیه ریزه خواری مداوم از مواد مملو از شكر است.
نصیبی خاطرنشان كرد: طبق یافته های علمی فلوراید به عنوان یك ماده پیشگیری كننده از پوسیدگی دندان شناخته شده است و در جوامع مختلف تلاش شده است كه پیش از تولید پوسیدگی، دندان ها با بكار گیری آن مقاوم شوند. یكی از طریق های حصول اطمینان از رسیدن فلوراید به دندان های آحاد جامعه به خصوص كودكان و پیشگیری از پوسیدگی دندان ها، افزودن آن به آب لوله كشی شهراست. البته راه های دیگری هم برای این منظور وجود دارد.
وی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینكه آیا در مقیاس اجتماعی پوسیدگی های گسترده دندانی برای همه قابل درمان است، تصریح كرد: خیر، متاسفانه در شرایط شیوع گسترده میزان پوسیدگی ها، بدون كنترل سرعت انتشار آن، بیماری های دهان برای تمامی آحاد جامعه قابل درمان نیست.
این دندانپزشك اظهار داشت: جامعه ای كه مورد هجوم پوسیدگی های وسیع قرار گرفته باشد، برای تمام طول عمر نسل مورد تهاجم گرفتار معلولیت های ناشی از آن خواهد بود. تحقیقات نشان داده است كه در چنین جوامعی دهان آحاد طبقه متوسط و بالای جامعه مملو از ترمیم ها و دندان های مصنوعی عاریتیاست. در حالیكه دهان طبقه محروم آكنده از دندانهای پوسیده و بی دندانی است. در هر صورت گرفتاری پوسیدگی دندان به شكلی وجهه مشترك تمام طبقات جامعه است؛ چه آنانی كه با اتلاف وقت، هزینه و تحمل ناملایمات درمان های دندانپزشكی در گیرند، و چه كسانی كه بقیه عمر خویش را باید با درد دندان و بی دندانی بگذرانند.
نصیبی تصریح كرد: صادقانه باید گفت كه در شرایط تهاجم گسترده بیماری های دهان، و معلولیت های ناشی از آنآن، با عنایت به تنگناهای اقتصادی كشور، گریزی بجز تحمل عواقب این بیماری ها توسط قشر میانسال و كهنسال نیست. لاجرم بهترین گزینه این است كه، در كنار رسیدگی محدود به موارد اورژانس، عمده بودجه اختصاص یافته دولتی صرف ترویج اجتماعی سواد سلامت و پیشگیری از بیماری های دهان برای نسل آینده، و جلوگیری از تكرار و ادامه وقوع این بیماری ها در نسل حاضر شود.
وی اظهار داشت: البته اندكی از بیماری های دهان مثل بیماری های ناشی از حوادث، تصادفات و بیماری های مادر زادی تاحدودی غیر قابل اجتناب، ولی در عین حال با استفاده از علم و هنر دندانپزشكی قابل ترمیم خواهد بود.
دوازدهمین كنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشكان عمومی ایران ۱۹ تا ۲۲ دی ماه ۹۶ در مركز همایش های برج میلاد برگزار می گردد.